307. The (Torture) Report ***
Zo luidt de titel van een film die nu in de bioscopen draait. Onder de FilmTips bespreek ik ‘m niet, nu daarvoor minstens een ster meer is vereist.
Zo luidt de titel van een film die nu in de bioscopen draait. Onder de FilmTips bespreek ik ‘m niet, nu daarvoor minstens een ster meer is vereist.
Ooit keken we met ons allen naar één televisiezender.
Welkom thuis! Na terugkeer van vakantie.
Er zijn van die dingen waarvan je verwacht dat ze voor altijd zullen verdwijnen. En vervolgens beleven ze een onverwachte comeback. Dat varieert van de mazelen tot de op deze site al eerder besproken ‘kak-r’.
Wij Nederlanders willen het vaak niet weten – ik ook niet – , maar alleen door je kleding kan je al bij de start beginnen met een voorsprong of een achterstand. Bij ons vooral dat laatste.
Onlangs memoreerde ik in een nieuwsbrief van deze site de dertigste ‘verjaardag’ van het bloedbad op het Plein van de Hemelse Vrede. (Oh, ironische naam…).
Ik ben om. Bootvluchtelingen op de Middellandse Zee moeten we niet meer helpen.
Ik loop achter. Ook genderemancipatorisch.
Het bakje stond bol.
Van alle Amsterdamse straten is de Reguliersbreestraat zo ongeveer het verst weg in mijn hoofd. Hij dient vooral om van de Munt naar het Rembrandtplein te komen, voor het geval een mens daar zou willen zijn. Of naar de wereld verderop.