Een minimaal aantal functies voor vrouwen slaat nergens op. Gelijkheid van man en vrouw betekent niet dat aan dat feit rechten kunnen worden ontleend wat betreft het aantal functies, maar juist dat het niet uitmaakt hoeveel vertegenwoordigers van een bepaalde sekse hoeveel functies bekleden. Ook LHBTXYZ’ers hebben niet naar rato recht op ‘hun’ portie functies.
Friesland (detail)
Functies horen naar de meest geschikte te gaan. ‘Bij gelijke geschiktheid gaat de voorkeur uit naar…’ is onzin. Altijd is maar één iemand het meest geschikt. Als vrouwen het meest geschikt blijken voor de meeste functies, prima. Maar als het zo is dat mannen in het verleden zijn voorgetrokken, dan is dat geen reden ter compensatie de andere kant op te discrimineren. Discriminatie hoort gewoon niet te gebeuren.
Als je quota gaat invoeren, officiële discriminatie dus, dan krijg je iets zoals wat in Italië ‘lottizzazione‘ heet: het verdelen van baantjes al naar gelang de machtsverhoudingen van politieke partijen. Het resultaat is, op z’n zachtst gezegd, niet optimaal. Italië zucht al decennia onder incompetente, geparachuteerde types.
Bovendien wordt in tijden van quota iedere benoemde al bij voorbaat opgezadeld met het ‘nadeel van de twijfel’ wat diens capaciteiten betreft.
Dit alles neemt niet weg dat het wel heel feestelijk zou zijn als we in Nederland eens een vrouwelijke premier zouden krijgen. Misschien is het bovenstaande eigenlijk vooral de inleiding om te zeggen dat ik er al een weet.
En dat is:
Barbara Baarsma
(Maar misschien wil ze niet)
TERZIJDE
Discriminatie Part Two
Op tv was laatst een tonnenronde kandidate te zien voor lokale verkiezingen in Texas.
Zou zo’n vrouw in Nederland ook kans hebben, om over Italië maar niet te spreken?
En wordt een dikke vrouw eerder afgerekend op haar figuur dan een dikke man?
Misschien ben ik zelf wel een burgerlijke taart.
Vind ik dat een Nederlandse premier en zelfs een minister er representatief moet uitzien?
Ja.