Op welk bestsellerlijstje moet je ‘m eigenlijk zetten, de Bijbel? Bij Fictie, of bij Non-?
Hoe dan ook staat er heel wat in waar je wat aan hebt. Zoals:
‘Er is niets nieuws onder de zon’.
Eén van die dingen is dat het zonder zon zó lang kan regenen dat je je moet inschepen met een hele dierentuin. Een zondvloed is dus niet nieuw. Droogte ook niet.
Ook weten we uit de Bijbel al dat de mens hardleers is. Zo wilde een waarschuwing alsmaar niet tot de Egyptische farao doordringen, zolang de bijbehorende plagen alleen derden troffen. Pas toen hij zijn eigen dode kind zag viel bij de farao het kwartje. (Terwijl ze toen, net als nu, helemaal geen kwartjes hadden). Kijk hier.
En nu hebben we dan ‘Het Klimaat’. Hoeveel profeten hebben we al niet gehad die ons waarschuwden voor wat komen ging als we niet tijdig…? Als ‘roependen in de woestijn’. (Heb je de Bijbel weer).
Dat roepen deden ze al een hele tijd geleden, toen er wellicht nog voldoende tijd was om er iets aan te doen. Maar, anderzijds, was het ook al een jaar of dertig geleden dat ik een Amerikaan ontmoette die zich niet kon voorstellen dat de mens enige invloed zou kunnen hebben op het klimaat. Vele jaren later zat ik met dezelfde man aan het diner, letterlijk op de vooravond van de verkiezing van Donald T. Inmiddels zou de dime toch ook bij hem al gevallen zijn? Maar nee, nog steeds niet. Wel bleek hij zelf over profetische gaven te beschikken. Hij voorspelde dat veel meer mensen op zijn favoriete presidentskandidaat zouden stemmen dan waar op gerekend werd. Iets dat wij, op onze beurt, niet wilden geloven.
En in dat ‘willen’ zit het ‘m, waarschijnlijk. Wat is het dat je wíl geloven?
Willen geloven dat het nu te laat is wil maar moeilijk lukken, terwijl we in onze maxi-badkuip Made in Holland naar onze tv-schermen staren, gevuld met oranjerode gloed. En met door de straten spoelende auto’s, net nu we toe zijn aan statiegeld op blikjes.
De aarde is net een mens, in die zin dat het al bij de geboorte in de sterren geschreven stond dat haar bestaan eindig is. Vooralsnog is op de kosmische kalender The End van ons planeetje voorzien over vijf miljard jaar. Plus of min een maand of wat.
Zoals we nu bezig zijn lijkt het er echter op alsof wij, mensen, dat verschroeiende slot niet zullen halen.
Misschien ook maar beter. Of misschien zijn onze nakomelingen tegen die tijd op een ruimte-ark verkast naar elders, of hebben we de aarde in een andere baan gebracht.
We zijn namelijk niet alleen hardleers, we kunnen ook heel goed leren. Sommigen dan.
TERZIJDE
Voor de liefhebbers:
Prediker 1:9 / Exodus 12:29 / Jesaja 40:3
Verreweg de meeste bosbranden worden door Zijn schepselen aangestoken. Per ongeluk, of expres. Natuurbranden met een natuurlijke oorzaak, zoals bliksem, worden geschat op minder dan 2%.
Zie ook een eerder artikel over Italië.
Flardje van de complexiteit van het klimaatprobleem:
Zwaveldioxide in de lucht (zoals via kolencentrales en de scheepvaart) is slecht voor de gezondheid, maar dempt de opwarming van de aarde door zonlichtreflectie. Reductie van dat soort vervuiling zal dus zowel een gezondere, als een nóg warmere aarde betekenen.
Is het op Mars wel gezellig?
Rondje aarde doen? Kijk hier: het ruimtestation ISS kachelt met een gangetje van zevenentwintigenhalfduizend kilometer per uur in het rond en kijkt op ons neer.
Daaronder: Afghanistan.
Déjà vu (3x)
Op dit, chaotische, moment lijkt het er sterk op dat Nederland een kruising heeft gebaard van de KNIL-perikelen, de Costa Concordia en Srebrenica: mensen moeten redden die voor ons werkten / te laat evacueren / mensen onder onze verantwoordelijkheid in handen laten vallen van een wellicht dodelijke vijand.
In zo’n geval zou de al afgetreden regering eigenlijk nóg een keer moeten aftreden.
Nog een treedje lager.
Al is het symbolisch.