397. Monumentaal
Ik geef het toe: dat ik het niet nodig vond. Dat nieuwe Namenmonument in Amsterdam.
Ik geef het toe: dat ik het niet nodig vond. Dat nieuwe Namenmonument in Amsterdam.
Wat zijn ze heerlijk, die jaartallen! En dan vooral zo één als die van KareL. Met de L van Large.
Zo luidt de titel van een culinair woordenboek dat ik schreef. Maar hoe zit het inmiddels met mijn eigen menu?
Een onvergetelijk muziekstuk heeft als titel… ‘Vergetelheid’.
Onlangs kwam ik bij toeval terecht bij een voordracht door een tweetal heren.
Onlangs beleefde ik een debuut. Ik was voor het eerst bij een ‘oosterburenuitvaart’, een begrafenis in Duitsland.
Of is het Sofie? Ze kwam naast me zitten, in de trein.
‘Misstanden in de triatlon’, ronkten de koppen.
De Fransen hebben het er maar moeilijk mee…
Ik beken het gewoon. Ik heb gezondigd.