Je kan ook niet éven weggaan…
Even verlieten we ons land, Nederland, en kwamen terug in een ander. In Vernederland. Althans, zo voelde het.
Niet dat er iets nieuw was aan ons land, het was een kwestie van ont-dekken. Van dat wat eerder aan het oog was onttrokken bleek de bedekking opeens verdwenen. In één ruk. Zoals wanneer de goochelaar zijn mantel wegtrekt en je ziet wat die mantel verborgen hield.
Zeker, het verschijnsel Geert W. bestond al. Allang. Maar dan als randfiguur. Iemand die vanaf de zijlijn commentaar geeft, maar niet echt meedoet. Toch beïnvloedde hij het spel wel degelijk, met name door zijn ‘baanbrekende’ verruwing van de manier waarop men in de Kamer met en over elkaar spreekt.
Sprekend dieptepunt: zijn omschrijving van de hoofdbedekking van islamitische vrouwen, waarvoor hij door de Kamervoorzitter van destijds met pek en veren buiten de deur had moeten worden gezet. Hetgeen niet gebeurde, waardoor er een nieuwe ondergrens ontstond.
Het politieke spel hoort te worden gespeeld binnen de grenzen van het speelveld. Degenen die daar overheen gaan horen daarbij letterlijk en figuurlijk buitenspel te staan.
Veel mensen zijn voorstander van een ‘kiesdrempel’, waardoor de Kamer verlost wordt van een overdaad aan politieke partijtjes. Zelf droom ik van een ‘fatsoensdrempel’, waarbij overschrijders getrakteerd worden op een rode kaart. Zo’n drempel zal er wellicht nooit komen, alleen al omdat men het nooit eens zal worden over waar de fatsoensgrens ligt.
Daarom hoop je, hoopte ik, dat die rode kaart gegeven zou worden door de kiezers van ons land. Door niet te stemmen op iemand die keer op keer de (= mijn) fatsoensgrens overschrijdt. En dan niet een beetje. Maar fors. Overduidelijk. Schandalig.
Niet alleen is die grensoverschrijding serieel, degene in kwestie geeft bovendien herhaaldelijk te kennen nooit iets ervan terug te zullen nemen. Het is alleen dat hij voor deze verkiezingen een aantal van zijn meest onzindelijke standpunten ‘in the fridge‘ heeft geparkeerd, zo schreef de BBC.
Dat een enkeling op zo iemand stemt, soit. Dat nu zo overweldigend velen het deden is ronduit schokkend.
We waren in Italië toen het gebeurde, een land dat het onze was voorgegaan in een golf richting lelijk rechts. Dat ook wij zouden volgen, in het opeens hollen achter een geblondeerde diehard aan, wisten we toen nog niet. We droomden ons nog superieur.
Tot die zwarte dag. Tot dan toe liepen we door het buitenland met een verende tred. Met iets van Hollandse trots. Al hadden we die dan niet zelf verdiend, we kwamen wél uit dat kleine landje aan de zee, dat telde voor twee. Of drie. Misschien wel vier.
Na de uitslag liepen we leeg. Compleet. Er was niets meer van ons over. Waarin een klein land klein kan zijn. Als zombies sloften we door de straten, niet meer wetend wat ze zouden moeten zeggen als ze ons zouden vragen waar we vandaan kwamen. ‘Ergens uit het noorden’, zoiets?
We voelden ons vernederd, waardoor de officiële naam van ons land opeens heel anders klonk.
’s Nachts piekerde ik erover hoe ik dit alles pakkend verwoorden moest. Opeens wist ik het:
Vernederd door ons eigen.
Waslijst
Eerder op de site (deels) inzake Geert W.
393. Max & Moritz (NL)
357. Geloof (vervolg)
333. Hoofdallergie
300. Bloedspoor
158. 11/9
143. Trump
99. Schaamte
TERZIJDE
– Er zijn er die zeggen: ‘Laat hem nu maar regeren, dan komt zijn neergang vanzelf’.
Maar dat zal alleen gaan in een coalitie met andere onfatsoenlijken, omdat je door zo’n samenwerking zelf onfatsoenlijk wordt als je het niet al bent.
– ‘Fatsoen’ klinkt als iets uit grootmoeders tijd. Net als ‘pret’. Misschien moet ik jongeren op straat eens vragen of ze nog weten wat het is.
– Vanuit Brexitland bereikte mij een sarcastische tekst:
Nethexit to follow ?? The Dutch nation is restless, land might be re flooded to keep out foreign invaders ?? Boris & Geert get together for a chat ?? What next ? Keep your fingers in the dyke for the moment !
Collateral damage
Zoals ik door Poetin mijn zin verloor nu eens echt werk te maken van de Russische taal, zo beneemt W. mij de lust nog te kijken naar het Nederlandse journaal.