Een onvergetelijk muziekstuk. Met als titel… ‘Vergetelheid’. Het is een juweeltje van tangokoning Astor Piazzolla dat geen levende ziel onberoerd laat. Misschien zelfs dode zielen niet. Vandaar dat zovele levenden zich wagen aan een eigen interpretatie, wereldwijd. Niet alle daarvan zijn even geslaagd. Zo blijkt het niet mee te vallen om aan de verleiding te weerstaan nog eens extra te versieren wat geen versiering nodig heeft.
Maar iets extra’s is zeker niet taboe per definitie.
En je denkt: ‘Wat is de mens toch een bijzondere diersoort! Niet alleen destructief en hopeloos, maar ook creatief, mooi. Verschillend. En ontroerend’.
Een greep:
Richard Galliano / Harmonica
Ook goed dankzij violist Sébastien Surel.
*
*
Yuna Kim / Kunstrijden op de schaats
De choreografie en Kim zelf zouden meer crescendo kunnen zijn wanneer de muziek aanzwelt, maar wat mist wordt ruimschoots goedgemaakt door Kims gratie.
*
*
Roxana Fontán / Zang | Manuela Rivero & Pablo Garcia / Dans
Verrassing! Bestaat er een tekst bij? Achteraf? En het lijkt wel, nee, het ís het BIM-huis. Overdag.
Tango bij daglicht moet bij wet worden verboden. En alle trams en treinen moeten bij zo’n optreden worden stilgezet.
Maar wat kijken die dansers, ondanks het vroege uur, geweldig!
*
*
Mario Stefano Pietrodarchi / Bandoneon
Het is vaak de vraag: gaat je muzikale beleving erop vooruit als je de uitvoerenden ook in beeld krijgt? Net zoals bij sommige tango-bewegingen in het algemeen, vooral die van de dames, kan je je bij het spel van Mario gaan afvragen of je bij de Silly Walks van Monty Python bent beland. En dat tegen de achtergrond van oerbrave, Wit-Russische rokjes. Al glimmen ze.
Maar, doe je je ogen dicht, dan hoor je dat Mario prachtig speelt.
*
*
Lorena Tarantino & Giovanni Cocomero / Dans
Niet alleen bij het spelen, ook bij het dansen van een tango dreigt kitsch. Bij dit paar niet.
Stijldansen met Stijl.
*
*
Intussen ontmoette ik, door een verrassing van il destino, Flavio Cucchi. Ook hij heeft een Oblivion op zijn palmares, door hemzelf getranscribeerd, dat hij bij hem thuis voor ons speelde. Heel mooi.
Ruim tien jaar na Airport Concert.
Flavio Cucchi / Gitaar
*
Astor Piazzolla / Bandoneon
Dit moet toch wel ongeveer de oerversie zijn. Geen noot teveel en zonder bewegend beeld.
Inzake Flavio Cucchi, zie Airport Concert.
TERZIJDE
Italiaanse tangotintjes
– Piazzolla is de kleinzoon van een visser uit Trani, in Apulië. Zijn moeder komt uit de Garfagnana, een streek in Toscane.
– De Zuid-Franse Galliano is de zoon van een Italiaanse harmonicaspeler.
– Galliano bespeelt een Victoria-harmonica, uiteraard uit Castelfidardo (zie Cacciucco, het boek, p.186-188).
– Surel is de trotse bespeler van een (peperdure) Giovanni Guadagnini-viool.
– Pietrodarchi komt uit de regio Abruzzo.
– Ook Tarantino en Cocomero zijn Italiaans. Ik vermoed uit (de buurt van) Salerno.
Nog een keer kijkend, anderhalf jaar later, vind ik ze toch een tikje…
– Oblivion is ook: een staat van onbewustzijn.
(Silly Walks).