Kort geleden was ik in Friesland. Bedienend personeel aldaar vertelde dat veel Friezen stug doorgaan in het Fries, zelfs al is het personeel die taal niet machtig.
‘Als je hier woont en werkt, dan leer je het maar’, is de boodschap. ‘En in de tussentijd krijg je van ons niet één woord cadeau’.
Vreemd element…
In het Fries Museum staat op een muur geschreven dat de Friezen ‘als stug’ worden gezien. Mijn eigen ervaring is anders. Taai, dat wellicht wel. Zoals in het verdedigen van hun taal.
Gewoon doorgaan in je eigen taal tegen iemand die de jouwe niet spreekt, terwijl jij hun taal wel beheerst, lijkt wat overdreven. Maar als ik eerlijk ben heb ik die neiging zelf ook. Wanneer ik, zoals steeds vaker, in Amsterdam door bedienend personeel in het Engels word aangesproken, ga ik op mijn beurt een tijdje door in het Nederlands. Totdat ik daardoor niet krijg waarvoor ik gekomen ben.
Misschien wordt die neiging tot tegenstoom wel groter naarmate het gevoel groeit op bezoek te zijn bij expats in een stad die ooit ‘van jou’ was, althans zo voelde.
Anderszins, sluit ik me geheel aan bij de suggestie van het Engelse blad The Economist, dat de Brexit een prima moment voor de Europese Unie zou zijn om volledig op het Engels over te gaan als Unie-taal. Juist als binnen de Unie het aantal inwoners met Engels als moedertaal minimaal is, kan het nog beter gelden als de werktaal van iedereen. Dan kan de verspilling door alles drieëntwintig keer te vertalen, zoals nu, verder achterwege blijven.
Terwijl thuis gewoon blijft gelden:
Leve de eigen taal!
TERZIJDE
Als ik Dictator van de Wereld was – leuk idee – dan zou ik het nasynchroniseren van buitenlandse films overal verbieden. Zodat iedereen vreemde talen op zijn minst kan horen.
Zie 14. De Beste Wens (voor Italië)
De Europese Unie heeft vierentwintig officiële talen. Van elke kan je hier iets horen.
Volgens The Economist
is bij ons het leren van de NL-taal een vereiste voor legale prostituees.