Begin 2025 Bijna veertig jaar zijn voorbijgegaan sinds ik met een vriend een rondreis door Spanje maakte. We volgden de voetsporen van de schilder Jozef Israëls, die er een boek over schreef. Jozef reisde in 1894, wij in 1985. Vorig […]
– ‘We eten allemaal teveel’, zegt de welgevulde restauranthouder, schuldbewust. Tegelijkertijd zet hij enorme porties ribollita voor ons neer. Het is een gerecht dat al eerder is bereid en daarna opnieuw aan de kook wordt gebracht. – Van de oude […]
Alweer in Duitsland, maar dit keer zonder fiets. – Het begint goed. We staan aan de Ruhr. Er wordt op geroeid en ’s zomers wordt er zelfs in gezwommen. Mijn NL-jeugdvriend, naast me, zegt zich helemaal thuis te voelen in […]
Foutje. Ik vraag de hotelier of hij het erven van zijn eeuwenoude herberg ervaart als een geschenk, of als een last… – We slalommen tussen de buien door, of beter: de buien slalommen om ons heen. Met dank. Ons laatste […]
– In het fietsland bij uitstek is het geen nieuws: de Nederlandse Spoorwegen houden wel van haringen, maar hebben een hekel aan fietsen. Op dat laatste hebben ze iets gevonden: ze hebben de meeste treinen zo ingericht dat je er […]
Hoeveel zijn het er wel niet, de witte jassen van de ‘visite?’ Een stuk of acht? Ze kijken op me neer. Daarbij zien ze mij, zo lijkt het, niet als persoon, maar als verpakking van mijn ingewanden. Twee vrouwelijke leerling-artsen […]
Kan het waar zijn? Ben ik alweer op een Spoedeisende Hulp, zoveel dagen na Het Randje? Ja, het is waar, ik ben op SEH Nr.4. En de twee die ons helemaal van Oostenrijk naar Amsterdam brachten zijn verdwenen. Ook mijn […]
De vrouw aan de balie bloeit op. Niet door mijn (weinig) sprankelende verschijning, maar door het feit dat we uit Amsterdam komen. Daar wil ze ook heen, met een vriendin. Het is alsof we het ‘overtoerisme’ geboren zien worden. Zelfs […]
Tja, hoe komen we weer thuis? We googleden al op de beste treinverbinding en vreesden een Keulse martelreis, toen een medewerkster van het hotel kwam met de winnende suggestie. Ik draag ‘m al een eeuwigheid mee in mijn portemonnee: een […]
We stoppen bij het busstation van Schaan. Ernaast zit een apotheek. We slaan er de voorgeschreven middelen in en ik posteer me bij de deur met de bagage, terwijl mijn reisgenote de fietsen gaat halen. Eén voor één. De apotheker […]
