289. Taaltaaite
Hoe taai is onze taal?
Hoe taai is onze taal?
Plastic is een zegen. En een ramp.
Onlangs voorzag de Volkskrant de lezers van vliegtips van een van hun journalisten:
De CO2-voetafdruk kende ik al, maar deze nog niet: de bodem-voetafdruk.
Ruim voor het Chinese concern Huawei werd opgericht, in 1987, werkte ik een blauwe maandag bij het Sinologisch Instituut in Leiden.
Hoe zou het er nu zijn, in het Niet-zo-Verenigd Koninkrijk? De originele Brexitdatum is voorbij en we zijn in niet-blijde-verwachting van de volgende. De laatste. Misschien.
Tegenwoordig blijf ik steeds vaker dicht bij huis. Vooral ter ere van het milieu. Ook ben ik er steeds scherper op geen dingen te kopen die over de halve (of hele) aardbol zijn versleept.
We zijn in Borne, een plaatsje diep in Tukkerland = Twente.
Ik loop achter. Ook genderemancipatorisch.
Smaken verschillen niet alleen, ze kunnen veranderen. Door denken. Bij mij, althans.