Categorie: Blogpost

Ik moet het even opnemen voor Robert Oey. Ik ken hem niet, maar toch.

Stereotypen mogen niet. Omdat het ‘maar’ stereotypen zijn. Toch ben ik zelf nogal stereotypig ingesteld.

‘Een kamer’ kan van alles zijn, maar ‘De Kamer’ is de Tweede Kamer. Dat weet iedereen.

Ik ben zowel achterlijk als voorlijk. Op ruim twee derde van mijn ‘looptijd’ heb ik nog steeds geen auto, geen huis en geen kinderen. Een smartphone? Ook die niet.

Soms kan je van die wensen hebben. Wensen die waarschijnlijk altijd wensen zullen blijven, omdat ze geen kans maken.

Onlangs schonk de jonge voetballer Matthijs de Ligt aan de wereld De Perfecte Tackle.

Laatst bezocht ik een tentoonstelling over Suriname. En al spoedig struikelde ik over dat nieuwe woord. In mijn Van Dale staat het nog niet, maar hier stond het overal: