318. Oey
Ik moet het even opnemen voor Robert Oey. Ik ken hem niet, maar toch.
Ik moet het even opnemen voor Robert Oey. Ik ken hem niet, maar toch.
Stereotypen mogen niet. Omdat het ‘maar’ stereotypen zijn. Toch ben ik zelf nogal stereotypig ingesteld.
‘Een kamer’ kan van alles zijn, maar ‘De Kamer’ is de Tweede Kamer. Dat weet iedereen.
Ik ben zowel achterlijk als voorlijk. Op ruim twee derde van mijn ‘looptijd’ heb ik nog steeds geen auto, geen huis en geen kinderen. Een smartphone? Ook die niet.
Soms kan je van die wensen hebben. Wensen die waarschijnlijk altijd wensen zullen blijven, omdat ze geen kans maken.
Onlangs schonk de jonge voetballer Matthijs de Ligt aan de wereld De Perfecte Tackle.
Laatst bezocht ik een tentoonstelling over Suriname. En al spoedig struikelde ik over dat nieuwe woord. In mijn Van Dale staat het nog niet, maar hier stond het overal:
De meest recente terreuraanslag in Londen deed ook een aanslag op:
Nooit te oud om te leren.
De koe staat er tegenwoordig minder goed op. Hij steekt nu zelfs ongunstig af tegen zijn knorrende mede-leverancier van vlees op ons bord. Een koe is veel inefficiënter dan een varken in het omzetten van voer in vlees. En dat is niet alles.