A
Memoires
uit
HET ANTIQUARIAAT
Occult
– Heb je ook iets over Tarot?
– Dan moet je even bij ‘Occult‘ kijken.
– Ja, weet je, normaal ga ik met m’n vinger, zo, kijk, zo, whóp! d’r naar toe. Dan heb ik dat boek meteen. Telepathisch, weet je wel. Beetje paranormaal. Maar vandaag heb ik het niet.
Ja, Tarot. Ken je Tarot?
– Nou…
– Gevaarlijk, Tarot. Le-vens-gevaarlijk. Zes jaar ben ik eraf geweest. Bijna zeven. Maar ik ben er weer helemaal aan. Aan Tarot dus, hè?
*
– Mag ik even bij ‘Occult‘ kijken?
– Natuurlijk.
– Kijk, dat bedoel ik nou. Ziet u dit boekje? U denkt zeker: ‘Dat is ook niet veel’. Maar soms doe je wel een half jaar over één zo’n boek, wilt u dat wel geloven?
*
– Heeft u ook boeken van, eh, Cadanasta? Nee, Costanada?
– Castaneda?
– Ja!
– Kijk, daar.
– O nee, die heb ik allemaal al.
