L’ Ulivo – De Olijfboom
Wat is geluk? Olijven plukken.
L’Ulivo! Mocht je denken dat er bij of sinds de Schepping iets niet helemaal goed is gegaan, dan geldt dat zeker niet voor hem. De olijfboom bereikt dan ook een hoge leeftijd, terwijl ons bij de vlieg – om maar eens iets te noemen – zelfs de mepper is geschonken.
L’Ulivo! Je hoeft zijn paradijsgehalte eigenlijk niet te beschrijven. Je hoeft de lofzang niet te zingen van zijn stam, zijn takken. Een olijfboom spreekt voor zich zonder iets te zeggen.
En toch doet hij dat volgens de volksgedachte juist wel, onhoorbaar hardop: ‘Maak me arm, dan maak ik je rijk!’ Ongelofelijk, maar waar. De olijfboom laat zich snoeien en geeft in ruil daarvoor zijn schatten prijs.
Minstens zo kostelijk is het plukken zelf. Doe je ogen dicht en stel het je voor: je bent buiten, in een droomdecor. Puurblauw boven je, zijn zilvergroene armen om je heen. De olijven tokkelen op je ladder en ploffen in het net. Met elkaar sluit je het, als vissers op het land, en je laat je handen gaan door een bergje glanzende gezondheid. Een feest.
Maar plukgeluk raakt uit de tijd. Plukken met de hand wordt een vorm van luxe. Een gevaarlijke luxe bovendien. Wie op ladders richting de hemel wil, kan diep vallen.
En dat terwijl de hemel toch echt op aarde is: geroosterd brood, wat knoflook, zout en olio nuovo. Vers van de pers. Il massimo. Meer kan een mens niet willen.
*
© Joost Overhoff