A
Memoires
uit
HET ANTIQUARIAAT
De Hik
– hips.
(…)
Hips.
(..)
Hips.
(.)
– Meneer, hips, pardon, weet u misschien wat je tegen de hik moet doen?
Nee? U mevrouw? Weet ú iets tegen de hik?
– Jazeker. Dan moet je met je benen wijd gaan staan, helemaal voorover buigen, met je hoofd tussen je knieën, en dan een heel glas water achter elkaar leeg drinken.
Echt waar! Zo doe ik het ook altijd. Probeer het maar. Dan kijk ik wel of je het goed doet.
– Maar… hips.
– Nu, vooruit. Mijn vriendin let wel op de boeken.
Ja, toe maar. Buigen, ja, zo, en nu, nee, dat glas natuurlijk… Ja, zo.
– (?!, nu is mijn boven- onderlip!)
– En nu drinken. Doordrinken hoor. De boeken zijn er nog.
Zo, klaar!
– Verdraaid, hij is weg! U heeft gelijk.
Mevrouw, mag ik u hartelijk danken?
*
De Hoest
Klant hoest wat. Zegt:
– Neemt u me niet kwalijk. Ik ben een beetje verkouden.
– Troost u zich, meneer. Ik ook.
– Nou, dat is ook een schrale troost. Ik wou dat u dood was, en ik beter.
– (hips).
