Het kwam door een recente, opzienbarende moord. Daardoor kwam het dilemma waar ik zo’n veertig jaar geleden mee worstelde weer helemaal boven. Dit jaar: in juni vond in een buitenwijk van de Canadese stad Vancouver iemand voortijdig de dood. Daarbij […]
In het najaar van 1983 zat ik in de trein. “Mag ik naast u komen zitten?”, klonk het opeens vanuit het gangpad. In het Engels. Ik keek op en daar stond een sterke, indrukwekkende man, die ondanks zijn fysieke overwicht […]
De naam van deze website verwijst naar een Toscaans gerecht. Cacciucco wordt gemaakt met wat er toevallig zoal voorhanden is. Met de website idem dito. Meestal zijn het stukjes ter grootte van een blogpost, maar het leven biedt ook brokjes […]
‘Glimlach’ is een leuk woord. Zelfs al meldt Van Dale meer motiveringen om aan glimlachen te doen dan alleen feestelijke: “welwillendheid, vergenoegdheid, weemoed, superioriteit, spot, ironie enz.“ Als je in een ziekenhuis komt, valt er doorgaans weinig te (glim)lachen. Terwijl […]
Hoe je iets niet moet doen… Zo’n intro is iets typisch Engels volgens mij. Wat dan volgt is niet iets dat de spreker of schrijver heeft bedacht, het is een oordeel over wat al is gedaan. Door derden. Dezer dagen […]
Ván een feestje kwám een feestje. Zoiets is nooit erg, maar hoe kwam het? Dat kwam zo: eerder verscheen er een blogpost op deze site waarin een dramatisch voorval werd beschreven waarvan ik toevallig getuige was. Dat drama beleefde gelukkigerwijs […]
Diversen – Het was wereldnieuws: Frankrijk gaat, met Europese subsidie, overschotten aan wijn ‘vernietigen’. Nou ja, omwerken tot andere producten waarvan het heel onverstandig zou zijn als je die zou drinken. Hoe schokkend is dat? Dat er dingen gemaakt worden […]
Foeilelijk. Dat is de kleur oranje. Oké, bij een sinaasappel gaat het nog, of als wimpel. Bij zo’n cellulitebol omdat-ie lekker is, bij zo’n wapperding door gewenning. Verder laat oranje in zijn meest harde variant alleen hardpaars nog voor zich […]
op de fiets We moesten even uitwaaien, vandaar. Oké, met wind mee gaat dat minder goed, maar feestelijk was het wel. Eerste halte: een bankje te Wilnis. ‘Ons’ bankje, dachten we. Maar er komt een krommig mannetje aan. Op een […]
Ik hou van touw. Altijd zo geweest. Misschien is het genetisch bepaald. Ook mijn moeder en grootmoeder hadden ‘het’. We vielen er binnen op de valreep, in het Touwmuseum. We wisten namelijk niet dat het bestond, laat staan dat zo […]
