Il Falco – De Valk
Het valkje is relatief nieuw in dit paradijs. En modern bovendien. Want hij bidt niet. Nooit. Althans, ik zie het hem nooit doen.
Nou ja, Italianen trouwen tegenwoordig steeds minder vaak in de kerk. Dus dat wat ooit onvoorstelbaar leek blijkt toch te kunnen. Dat wat niet meer hoeft, verdwijnt. Net als het ‘bidden’ van de valk, de term voor het helikopteren boven een prooi alvorens toe te slaan.
Onze valk doet dat niet. Hij is liever lui dan moe. Hij neemt gewoon plaats in de T-kruising van een paal van het elektriciteitsbedrijf en wacht rustig af wat er op de grond voor lekkers aan komt zetten. Nietsvermoedend, die scharrelaars, zou je denken. Want kan een hagedis wel zien dat er hoog boven hem gevaar dreigt? Toch wel, zo lijkt het. De valk drukt zich geregeld dicht tegen de paal. Om zijn silhouet kwijt te raken, denk ik dan.
En wanneer hij in actie komt laat hij zich niet vallen als een steen, want zijn scharrelvoer posteert zich zelden precies onder hem. Nee, hij vliegt er opvallend rustig heen, alsof-ie al weet dat wat hij eenmaal in het oog heeft hem niet meer kan ontgaan. Relaxed dingetje, die paalvalk.
