74. Veganistische wijn?

Die bestaat niet.

De website van het Belgische dagblad De Morgen bracht het ‘nieuws’ ronkend: ‘De eerste honderd procent plantaardige chianti ligt weldra in de rekken’. Dit ter ere van ‘een groeiend aantal veganistische wijndrinkers’.
Nu heb ik niets tegen De Morgen, ik heb er zelfs voor geschreven, maar hiermee vliegen ze toch wel uit de bocht. De belangrijkste reden is hierboven al vermeld: veganistische wijn bestaat niet.
Zo’n wijn zou een product moeten zijn dat niet alleen niets van dierlijke oorsprong bevat, maar waarbij ook geen dierlijk materiaal is gebruikt bij de totstandkoming ervan.

Puur plantaardig. Totdat…

Wat dat laatste betreft is het voor veel wijndrinkers waarschijnlijk wel een verrassing dat bij het maken van wijn dierlijk materiaal kan worden gebruikt. Sterker, vroeger was dat standaard. Het gaat daarbij om middelen die worden benut om wijn te ‘klaren’. Die middelen binden zich met elementen die men uit de wijn wil verwijderen en zo neerslaan op de bodem. Daarvoor zijn onder meer geschikt: eiwitten, caseïne en gelatine. Dierlijk dus. En ouderwets.
Tegenwoordig bestaat er niet alleen hypergeavanceerde filtering, maar zijn er ook diervrije klaringsmiddelen zoals het veelgebruikte bentoniet, een kleisoort. Daarnaast bestaan er wijnproducenten die helemaal niet aan filtering of klaring doen. Kortom, zelfs al heeft een wijn geen veganistisch keurmerk dan nog is de kans groot dat de wijnmaker niets dierlijks heeft gebruikt. En trouwens, voor wie dat verschil uitmaakt: onderzoek wijst uit dat er van dierlijke klaringsmiddelen niets is terug te vinden in wat je drinkt.
Tot zover het goede vega-nieuws. En dan nu het slechte. Iedereen die weleens een wijnoogst heeft meegemaakt weet dat geen enkele wijn uitsluitend bestaat uit gegist druivensap. Wijn wordt gemaakt van druiven, oorwurmen, stinkwantsen, duizendpoten, spinnen, en meer.
Maar wat is het lekker, hè?!