In Italië zegt men wel: ‘Er is geen twee zonder drie’. Op deze site staan al (minstens) twee blogposts waarin het over Ferrero gaat. Onder meer, of helemaal.
Nu moet ik, met al honderden posts in de Cacciucco-schatkist, ervoor waken in herhaling te vervallen. Heel erg is dat trouwens niet, alleen al omdat nieuwe lezers het voorgaande nog niet kennen. Bovendien zijn er onderwerpen die het verdienen met enige regelmaat voor het voetlicht te worden gebracht.
Toch ben ik blij dat ik voor Ferrero Nr.3 nu een vervanger heb, zelf toe aan zijn Ferrero-debuut. Want wat blijkt? Ook in Duitsland zijn ze inmiddels ontwaakt, zoals zoveel landen uitpuilend van (mede) door Ferrero überfüllte ingewanden.

‘Ze’, dat wil zeggen het fenomeen Sebastian Lege. Toegegeven, ook zelf maakt ‘der Lege’ niet echt een exquise indruk, maar wel legt hij zijn vlezige vinger op tal van gevoelige plekken inzake de voedingsindustrie. Der Lege weet niet alleen heel goed waar hij het over heeft, hij maakt ook veel producten zelf na. In de studio, met gusto. Zo kan de consument in het klein zien hoe het gaat in het groot. En die gaat daar op z’n minst van fronzen.
Maar ja, ein Leben ohne Ferrero…

In Leges Ferrero-programma is, naast cariësopwekkende inhoud, ook ruim aandacht voor de geniale marketing van het bedrijf. Hoogtepunt daarin is wellicht een man in een witte jas die vijf blokken in elkaar past, die vijf essentiële bouwstenen voor de gezondheid moeten voorstellen. Resultaat: een vorm die iedereen meteen zal herkennen als die van een pot Nutella.
Het resultaat van het eten van veel Nutella mag dan juist het tegendeel van gezondheid zijn, de klant is dan al wel vaak langs de kassa geweest voor hij dat doorkrijgt. Misschien. Of nooit.

Wel blijft waar dat de ‘schuld’ van het misbruik van middelen ligt bij de consument, of het nu gaat om cocaïne, jenever of Nutella. De klant kan immers zelf kiezen of hij tot zich zal nemen wat de producent produceert.
Veel producenten beperken zich echter niet tot het produceren in blanke onschuld, om vervolgens deemoedig af te wachten of de consument ook happen wil. Zo is de rol van Ferrero bij het ‘pushen’ van al dat ongezonde hoogst dubieus, nog los van eventuele andersoortige misstanden, zoals bij de cacao-, palmolie- en hazelnootteelt.
Maar of de Italianen ook zo’n programma als dat van Sebastian Lege zullen krijgen voorgeschoteld lijkt me twijfelachtig. Ferrero is er heiliger dan de paus.
*

TERZIJDE
– Eerdere posts