Ik verwachtte bezoek, uit Duitsland. Ik haalde haar op bij het treinstation Amsterdam Sloterdijk. Maar ze kwam niet met de trein. Ze kwam met de bus.
Achter het station opende zich voor mij een nieuwe wereld. Te midden van torenhoge gebouwen vond ik een bushalte die die naam amper waardig was. Een minuscuul, wat vaag bordje tegen een reling gaf aan dat ik wel degelijk op de goede plek moest zijn.
Dat er ook echt bussen gingen komen, en wanneer, was onduidelijk. Bovendien stond ik er als enige.
Ik bleek echter niet de enige die zich afvroeg of deze halte dat wel was. Er kwam een bus aan die voorbijreed, stopte, en eerst achteruit moest om voor mijn neus te parkeren. Het was een FlixBus, maar ook weer niet. Op de buitenkant van de bus en op die van de chauffeur stond niet alleen de Flixnaam, maar ook ‘BakkerTravel’.
Dat raadsel is meteen een deel van het geheim van de Flix-flitscarrière. Het bedrijf gedraagt zich een beetje zoals het Romeinse imperium van weleer. De expansie daarvan werd mede mogelijk door het inlijven van buitenlandse legers en gewapende groepen binnen de eigen gelederen. Flix doet hetzelfde en werkt samen met andere bedrijven, of neemt ze over. Zo gaat het snel, heel snel.
Er is nu ook Flix Italia.
De eerste chauffeur die op mijn halte stopt: ‘Het is begonnen door drie jongens, in München. Iedereen zei dat het niks kon worden. En kijk nou!’
Ik zie alleen maar die ene bus, in ‘kinderdagverblijfgroen’. Maar de volgende chauffeur meent te weten dat er inmiddels meer dan tienduizend van die bussen door Europa rijden.
Zeker is dat het bedrijf in 2011 werd opgericht en inmiddels meer dan 2500 Europese bestemmingen bedient. Bovendien breidt het zich ook buiten Europa uit en bestaat er naast FlixBus inmiddels ook FlixTrain.
De ‘Drie Gisse Jongens’ doken op de mogelijkheden die ontstonden door de liberalisering van de Duitse vervoerssector. Het monopolie van Deutsche Bahn verviel. En Deutsche Bahn blijkt ook een voorname reden van mijn Duitse gaste om met de bus te komen: DB staat inmiddels in Duitsland bekend vanwege de betrouwbaarheid. Op hun vertragingen kan je rekenen.
Trouwens, waar blijft haar bus eigenlijk? Die is ook niet op tijd. DB kan dan wel vaak niet op tijd komen, anders dan treinen hebben bussen last van files.
Ondertussen stoppen er meer groene gevaartes. Als meeuwen komen er auto’s met blauw kenteken op af. De chauffeurs ervan sissen door hun open ramen naar de uitstappende passagiers, of ze misschien behoefte hebben aan vervolgvervoer.
Opvallend veel van die uitstappers maken een goedgemutste indruk. Een aantal ervan bedankt zelfs de buschauffeur voor de rit. Ook nemen sommigen afscheid van elkaar, alsof er tijdens zo’n busrit meer contact tussen de reizigers ontstaat dan tijdens een treinreis.
Een chauffeur bevestigt dat heel wat passagiers zich goed gedragen. Niet allemaal. Het hangt ook af van het traject. Vanaf Brussel en Gent bijvoorbeeld…, zo leer ik van een chauffeur. Niet dat ze zich tijdens de rit bedrinken, dat hebben ze voor vertrek al gedaan.
Ook zelf vertrekt hij weer. Hij komt net uit Parijs en gaat nu verder met zijn eigen auto. Naar huis. In Assen.
Een stel blijft achter, naast me, in afwachting van degene die hen op komt halen. De man is een Braziliaan en spreekt goed Engels. Hij woont in ons land en heeft één woord Nederlands paraat, om uit te leggen wat hij doet: ‘I am a tegelzetter’. Hij heeft in al heel wat landen gewerkt, maar Nederland en Nederlandse mensen staan er bij hem goed op. En zijn nieuwe president, Lula?
‘Dat is een motherfucker‘. De vorige president, Bolsonaro, vindt hij prima. Terwijl ik juist dacht dat het andersom was. Hoewel, sinds Lula’s houding inzake de Russische ‘brotherfucking‘ van Oekraïne….
Hoe dan ook, Flix zorgt wel voor internationale communicatie.
En het milieu? Flix beweert er alles aan te doen om de milieu-impact van hun bedrijf te minimaliseren en voor de rest suggereren ze de reizigers de CO2-uitstoot van hun reis te compenseren door een extra betaling.
En met elektrische bussen.
En kijk, daar komt-ie, de bus uit Keulen. Bijna een half uur te laat.
Maar de Duitse weet nu bij aankomst al wel hoe het is in Amsterdam. Volgens een mede-Flixer. Uit Colombia.
TERZIJDE
– Het aantal van ruim tienduizend klopt wat betreft het aantal chauffeurs. Het aantal bussen is ruim tweeduizend.
– Flix heeft zelf geen bussen. In feite is het een faciliterend techbedrijf in de vervoerssector.
– Reizen met de bus is in elk geval milieuvriendelijker dan met de auto.
– Tijdwinst ten opzichte van de trein vooral reëel als de bus een directe verbinding biedt en de trein een overstap-odyssee.
– Een interview met één van de oprichters, een ex-werknemer van de Boston Consulting Group, maakt snel duidelijk dat je met dat soort jongens ‘gedoemd bent te slagen’.