De masochist zei tegen de sadist: ‘Sla me! Trap me!! Bijt me!!!’
De sadist zei: ‘Nee’.
En was daar heel tevreden mee.
*
Soms moet je tegen je natuur ingaan voor het beste resultaat.
*
Ik ken iemand wiens vrouw problemen had. Hij zei: ‘Ik kan haar het beste helpen door… haar niet te helpen’. Haar weerbaarheid zou niet toenemen door haar de kans te ontnemen haar problemen zelf de baas te worden.
Laatst had ik een blessure aan mijn achillespees. Vroeger was in zo’n geval het devies ‘Rust, rust, rust!’ Nu kreeg ik juist ‘shocktherapie’ waarbij mijn pees nog eens extra op zijn donder kreeg, om zo het lichaam aan te sporen de schade te herstellen.
*
Poetin = invasieve exoot.
Poetin deed ons (te laat) het ongelofelijke geloven: hij begon een invasie van Oekraïne. De natuurlijke reactie, ook die van mij, was: ‘Sancties, sancties, sancties!’ Luid en duidelijk.
Achteraf rijst twijfel of dat wel goed was. Principieel wel, maar in de praktijk…
Misschien hadden we hem een koekje van eigen deeg moeten geven. ‘Ploertin’ verzamelde steeds meer troepen bij de grenzen van het buurland, terwijl hij bleef ontkennen dat hij iets invasiefs van plan was. Goedgelovigen en zij die het tegendeel niet kónden geloven, Anno Nu, lieten zich in slaap sussen. En toen hij het eenmaal toch deed, kwam er geen oorlogsverklaring. Nog steeds niet. Het is slechts een ‘Speciale Militaire Operatie’.
Misschien hadden we iets vergelijkbaars moeten doen. Geen sancties, maar een ‘Speciale Economische Operatie’. Eruit bestaand dat we gewoon door waren gegaan Russische olie en gas af te nemen, ondertussen in de turbostand werkend om ons daarvan onafhankelijk te maken.
Dan waren de prijzen initieel lager gebleven, terwijl Poetin door de uitdrukkelijkheid van de sancties per direct extra inkomsten incasseerde als ‘agressiebonus’. Nadeel voor ons, voordeel voor hem. Zijn misdaad loont en hoe! Althans, vooralsnog.
Ook zijn machtsgevoel loopt nog geen deuk op, integendeel. Hij heeft ons aan een touwtje. Op ieder willekeurig moment kan hij de gastoevoer afknijpen naar believen, met grote economische schade als gevolg. Zelfs een volledig dichtdraaien van de gaskraan kan hij zich permitteren. Gas is voor Rusland lang niet zo belangrijk als olie. En ook die olie vindt zijn weg wel. Richting Ploertins grote collaborateurs-profiteurs, China en India, en naar onduidelijker bestemmingen. Waar een financiële wil is, is een weg. Ik ontmoette ooit een Italiaan die zijn fortuin had gemaakt met het ontduiken van de sancties tegen Zuid-Afrika, ten tijde van de apartheid. Daar werd hij heel rijk van. Een onuitroeibare soort van ‘dienstverlening’.
Conclusie? Alle sancties dan maar overboord? Nee, integendeel. Maar het kon en kan wel slimmer. De ene sanctie kan iets explicieter zijn dan de andere, terwijl ook die andere achter de schermen onverminderd doorgaan. Allemaal.
Wanneer en hoe Het Tsaartje daarop reageert zien we dan wel weer.
(Als voetbalmikpunt op Koningsdag).
Terzijde
Op langere termijn schaden sancties Rusland wel degelijk. Of is dat vooral iets van De Wens & De Gedachte?
In elk geval moet de (militaire) steun aan Oekraïne doorgaan, ongeacht de schade voor onszelf.
What’s in a name?
Ook wij konden er taalkundig iets van met onze ‘Politionele Acties’, al veel eerder, in Indonesië.
Even hernoemen?
De ‘Tachtigjarige Speciale Militaire Operaties‘ (1568-1648)
De ‘Eerste Militaire Wereldoperaties‘ (1914-1918)
De ‘Tweede Militaire Wereldoperaties‘ (1940-1945)
De…
Poetins oorlog is ook een drama voor het milieu, maar hij versnelt wél de energietransitie en -besparing. Onbedoeld, maar toch. En per saldo?
Al (te) lang is het wachten op een campagne van de overheid om de mensen aan te sporen hun energieverbruik sterk te verminderen. Inclusief een lijst concrete punten van aandacht.
Onjuist: energieprijzen kunstmatig laag houden.
Juist: extra inkomenssteun voor de zwaksten.