Na ‘Schier (vervolg)’ alweer een vervolgstuk. Af en toe kan een update geen kwaad.

Neem ‘Smogging’, daterend van zo’n dertig jaar geleden.

Smogging = Joggen in de smog.

Af en toe doe ik aan smogging zonder dat ik er erg in hebt. Zoals laatst. Althans, je merkt wel wat, maar je denkt dat het aan jezelf ligt. Omdat je ouder wordt. Je puft. Meer dan anders.

Pas een dag later las ik dat de smog zo erg was ‘dat oudere mensen zich dan beter niet teveel kunnen inspannen’. Te laat. Je voelt je verontreinigd, omdat je door die smurrie hebt lopen hijgen, maar het lucht ook weer op. Zo van ‘Het lag dus niet aan mij’.

Nu kan je stellen dat het nogal naïef is te zeggen ‘dat je er geen erg in had’ als je in onze hoofdstad woont. Volgens een recente ranglijst van vervuiling met fijnstof in ruim driehonderd Europese steden, de schoonste bovenaan, staat Amsterdam op plaats honderdtweeëntachtig. Dat klinkt bijna terminaal, maar wel zitten nog aan de goede kant van de categorie ‘Matig’, terwijl Het Amsterdam van Het Zuiden, Venetië, met ruim het dubbele aan fijnstof in de afdeling ‘Slecht’ aanschuurt tegen ‘Zeer slecht’.

Ook beroerd scoort Bergamo, de stad die zo ernstig ten prooi viel aan corona… Trouwens, heel Noord-Italië ziet er qua luchtkwaliteit heel benauwd uit, ook wat andere vervuiling dan fijnstof betreft.

Kijk, en dat is nu het nut van zo’n update, tegenwoordig kunnen we vrijwel in realtime zien hoe het met onze lucht is gesteld. De plek waar ik aan smogging doe, het Vondelpark, is zelfs klikbaar op een ‘levende’ kaart van Europa. Heel onderhoudend.

Het doet me een beetje denken aan een onvergetelijke scene uit een documentaire over de atoombom, waarin een U.S.-soldaat trots een stralingsmetertje liet zien dat aan zijn uniform hing.

‘Kan je daar ook op zien of de dosis dodelijk is?’, was de vraag.

De soldaat straalde: ‘Yes!’

Nu wilde ik graag weten waar dat rapporterende snuffelstation staat, om te weten of hij eigenlijk wel precies meet waar ik smog. Het lokaliseren daarvan viel tegen. De wijkagent, die iedere baksteen zou moeten kennen, had geen idee. Maar volgens de kaart zou dit het moeten zijn, op het terrein van een kliniek.

Het is aan de buitenkant van het park, halverwege waar ik voorbijkom en een drukke weg. Dus ik ga ervan uit dat ‘mijn’ lucht iets beter is dan wat die snuffelaar snuift.

Trouwens, ook als je weet dat de luchtkwaliteit slecht is valt het niet mee om dan maar vanachter de geraniums in de grijze soep te gaan staren.

Amfibische Mokummers blijken hetzelfde te hebben. Afgelopen week werd er sterk afgeraden te gaan zwemmen in Amsterdams open water. Vanwege overvloedige regenval was er namelijk sprake van sappige ‘riool-overstort’.

De lokale nieuwszender AT5 kopte daarbij: