A
Memoires
uit
HET ANTIQUARIAAT
Soldaat
– Heeft u ook boeken over ‘de oorlog’?
– Jazeker. Kijk, daar om de hoek.
De man keert onverrichter zake terug.
– Jammer. En ik zoek er al zo lang naar. Wist u, dat de Russen de dode Duitse soldaten naplozen op dagboeken en dat soort dingen? Dat deden ze om erachter te komen waar de gewone jongens het meest bang voor waren, waar ze het meest mee zaten. Daar stemden die Russen dan hun propaganda op af.
– Echt waar? Wat sinister! En geraffineerd.
Hoe zou zo’n strooibiljet er hebben uitgezien?
Zo, misschien?
Soldaat!
Koud, hè? Dat vond Napoleon ook al.
Voel je dat kippevel? Dat gaat bevriezen. En dan wordt het langzaam zwart. Let maar op. Zie je het al? Kijk maar goed.
Kameraad, wat?, ja WAT?! doe je hier?
Thuis knettert het vuur, en schuimt het bier.
Voel je dat kippevel? Dat gaat bevriezen. En dan wordt het langzaam zwart. Let maar op. Zie je het al? Kijk maar goed.
Kameraad, wat?, ja WAT?! doe je hier?
Thuis knettert het vuur, en schuimt het bier.
