En wat zei hij?
‘I can see you’re full of useless knowledge’.
Zo. Dat was dat.
In zekere zin had de computerexpert een punt. Zo wist ik, om maar eens iets te noemen, in welk jaar Jezus geboren was. Net als Jezus zelf had de computerman daar geen idee van, bij wijze van spreken, maar hij kon het opzoeken mocht dat ooit nodig zijn. Ondertussen verdiende hij mijn jaarinkomen in een week.
Goed, deze anekdote is van lang geleden, maar ik vermoed dat de verhouding tussen onze verdiensten hooguit in zijn voordeel is bijgesteld. En toch, toch blijf ik prijs stellen op het paraat hebben van een ruime basisbagage aan ‘nutteloze kennis’. Je koopt er niets voor, maar betere ballast is er niet.
Een deel van die kennis verwierven wij op de middelbare school. Dingen die je in je kop moest stampen en die je nu googlet in een seconde. Maar je leerde er ook dingen van een andere orde. Zo vond ik laatst dit stukje terug:
DE TEKENING
Het was de tekening van een fantastisch beest. Verder vond de tekenleraar er kennelijk niet veel fantastischs aan. Hij gaf er een zesje voor. Rechtsonder, in de hoek.
Het schooljaar vorderde. Het beest morde en vroeg om een herkansing. Ik wist het zesje grafisch weg te werken en leverde het fantastische nogmaals in.
Zou dezelfde leraar de schepping herkennen die stiekem op herhaling kwam? Nee. Maar erkenning kreeg-ie dit keer wel: een 8,5.
