364. Vaccinatievrijheid

Of je je laat perforeren tegen corona moet je helemaal zelf weten. Ze gaan je heus niet onder dwang, al spartelend, afvoeren naar een prikplek. Het idee! We leven niet meer in de Middeleeuwen.

Stekelvarkenstekel

Wel is het logisch dat als je een vaccinatiekans hebt gekregen, maar die voorbij hebt laten gaan, dat zo zijn gevolgen moet hebben. De gemeenschap bevindt zich in een noodsituatie. Als je willens en wetens weigert je bijdrage te leveren aan het beëindigen daarvan, dan plaats je je daardoor buiten de gemeenschap.

De samenleving heeft door de coronacrisis buitensporige schade geleden, financieel, moreel en fysiek. Als je bijdraagt aan het voortbestaan van die ramp, door het weigeren van een geboden kans, dan zou het volstrekt redelijk zijn als je daarna op diverse plekken geen toegang meer krijgt. En nog zo wat. Sterker, het zou heel vreemd zijn als dat anders was. Na alle tranen en duizelingwekkende miljarden.

Zo zou je de toegang moeten worden geweigerd:

– in het openbaar vervoer.

– in alle overheidsgebouwen.

– in alle ruimten onder beheer van bedrijven, instanties en personen die coronasteun hebben ontvangen.

Terwijl men ook overal elders gerechtigd moet zijn je de toegang te ontzeggen.

En ‘nog zo wat’: als je na weigering van vaccinatie als gevolg van corona medische verzorging nodig hebt, dan moet je die wel zelf betalen.

*

Wie weet helpt dit bij je vrije keuze.

TERZIJDE

Ten overvloede: het bovenstaande is idealiter. Zo zal het, vrijwel zeker, niet gaan.

Zelf was ik tot op heden een ‘griepprikweigeraar’.

Weigeraars van het AstraZeneca-vaccin doen denken aan de oma van Godfried Bomans, van wie hij zei:

‘Als ze een dubbeltje kon besparen, dan keek ze niet op een kwartje’.

(En ze moeten vast ook lang piekeren over deze vergelijking).

In de Middeleeuwen hadden ze voor een vaccin een moord gedaan.