A
Memoires
uit
HET ANTIQUARIAAT
Amsterdam
Nu is me alweer een boek ontvallen. Want sommige boeken ontvallen je, terwijl veel van die peperbekjes, ach, die ‘gaan’ gewoon.
Dit keer was het “Amsterdam, zoals het leeft en werkt”, een buitengewoon kloek werk uit 1933, Scheltens & Giltay. Niet van dat benauwde, maar van ‘Mag het een kilo meer zijn?’
Hij lag al een tijd in de etalage, zonder veel succes. Dat hij uiteindelijk toch aan een koper ten prooi viel, bleek geen toeval.
– ‘Ja, want dat boek zat in een erfenis, maar mijn broer heeft zich er meester van gemaakt. Lafhartig.’
En nu had-ie ‘m dan toch.
Ik had er nog in zitten lezen.
“Het Verkeer:
De chauffeur van een motorrijtuig is in doorsnee de secuurste weggebruiker. Van allen houdt hij zich het best aan de voorschriften en het schijnt wel dat de motor, ongeacht of deze zich onder een kap bevindt, dan wel tusschen het frame van een rijwiel, een zeker verantwoordelijkheidsgevoel kweekt”.
