526. Incredible

Ik ben een wielerfan. Urenlang kan ik doorbrengen voor het scherm, kijkend naar rondmalende benen. En de volgende dag weer, als het gaat om een zogeheten ‘grote ronde’.

Uiteraard is de ene koers de andere niet. Je hebt die voor de klimmers en die voor de sprinters, om maar eens iets te noemen. En over het (be)noemen gaat het hier. Want er moet iets beter kunnen: dat wat de winnaars zeggen na hun zege. Daar zit te weinig variatie in.

Oké, ik snap ook wel dat ze niet origineel zullen uitpakken met ‘Mijn doping is gewoon beter’.

Maar het lijkt wel alsof ik een blauwdruk kan schrijven van het standaard overwinningsinterview.

Interviewer: ‘In English. How do you feel after your victory?’

Winnaar: ‘It’s, it’s…. incredible. I can’t believe it… I have no words… I want to thank my team. They were incredible. And I want to thank my wife and my family who always supported me’.

I: ‘It is as if you can’t believe it’.

W: ‘It’s… incredible. After I broke my ribs last year and my arm this year… It’s incredible’.

I: ‘Can you talk us through the race?’

W: ‘I had good legs from the start and then I was in the right breakaway. In the sprint I went early. The others tried to catch me, but I won. It’s…incredible’.

I: ‘En nu in het Nederlands. Hoe voel je je?’

W: ‘Het is ongelofelijk…’

Incredible

Vaak ‘moet het nog landen’, ‘nog indalen’, moet het besef dat het ongelofelijke waar is nog doordringen. Hoe verfrissend klonk dan ook laatst de reactie van de Nederlandse Puck Pieterse. De interviewer dacht door ervaring te kunnen komen met een preemptive strike en vroeg haar of ze het niet ‘incredible‘ vond.

Puck: ‘No‘.

Wat een verademing. Ik stel voor dat er in het vervolg een verbod komt op het gebruik van incredible in victoriekout, net als bij andere sporten het uitbannen van kusjes blazen en het vormen van hartjes richting het publiek.

Die laatste twee tuttengebaartjes zijn tenenkrommers waaraan wielrenners zich juist niet bezondigen. Puck zeker niet. Hoop ik toch.

Incredible

Om bij de tijd te blijven vroeg ik aan ChatGPT:

schrijf de reactie van een wielrenner na een overwinning

Resultaat (binnen een seconde):

“Niets kan dit gevoel evenaren! Vandaag was een droom die uitkwam. Het was een zware race, maar ik voelde me sterk en gefocust vanaf het begin. Het team heeft geweldig werk geleverd door me in de perfecte positie te brengen voor die laatste kilometers. Toen ik de laatste bocht uitkwam en de finishlijn zag, wist ik dat dit mijn moment was. Al het harde werk, de training, en de opofferingen – het is allemaal de moeite waard geweest. Ik wil iedereen bedanken die in me heeft geloofd en me heeft gesteund, dit is voor jullie!”

Na nog een seconde de Engelse variant:

“Words can’t describe what I’m feeling right now! This is a dream come true. The race was tough, but I felt strong and focused from the very start. My team was incredible, keeping me in the perfect position throughout, and when we hit those final kilometers, I knew I had it in me. Coming around that last corner and seeing the finish line, I just gave it everything I had left. All the hard work, all the sacrifices – it’s all been worth it. I want to thank everyone who believed in me and supported me; this win is for you!”

Incredible

Zo, dat was dat. Mijn eerste vraag aan AI.

Het resultaat? Je zou bijna zeggen: ‘incredible‘.

En tussen de kunstmatige intelligentie en die van mij…

The winner is…

Zal ik gewoon maar ophouden met mijn eigen geschrijf? In elk geval qua tempo kan ik er niet tegenop.

Aan de andere kant, ‘Chat’ was niet zelf op het idee van deze blogpost gekomen en had zichzelf de vraag die ik hem stelde niet gesteld.

Kan ik ‘m trouwens ook de hele blogpost voorleggen en vragen wat-ie ervan vindt? Of loop ik dan het risico dat-ie zegt:

Not worth it ‘.