431. Tegengif-je

Een vluchtige blik op de wereld van vandaag:

Oorlog

Kans op WO III

Trump / Poetin / Bolsonaro / Orbán / Kim / Meloni

&

Hun achterbannen

Hongersnood

Klimaat

Inflatie

Je hapt naar adem en kijkt om je heen. Met nood aan iets. Een medicijn, een tegengif. Iets positiefs, ter ondersteuning van het gemoed.

Bij dezen. Een tegengif, nou ja, -gifje. Iets kleins, van hier vlakbij. Klein, en toch heilzaam.

Ik tekende het op voor een andere website, maar waarom niet ook voor de mijne?

Stads-Idylle

We zitten aan de koffie en kijken neer op de straat. Van links nadert, moeizaam, een oude vrouw op krukken.

Van rechts komt een donkere man. Op zijn hoofd een massieve, knalwitte koptelefoon. Contrasten naderen, kruisen elkaar, zonder een woord. Blank & Zwart, Kwetsbaar & Krachtig. De één zich concentrerend op het voortbewegen, de ander doof voor Al Het Andere.

Dan gebeurt het. De man stopt. Draait zich om. Loopt terug. Hij schuift de koptelefoon van zijn oren en zegt iets tegen de vrouw. Wat? We kunnen het niet verstaan, maar er ontwikkelt zich een gesprek. Kort, maar levendig. En de man gaat de vrouw, en ons, verrassen. Hij loopt naar een perkje, plukt er een bloem. Voor de oude vrouw. Zijn geschenk dragen kan ze niet, dus maakt hij het vast aan één van haar krukken. Daarna vervolgen beiden weer hun weg. Kwetsbaar & Krachtig.

Zomaar, op een ‘gewone’ dag.

Zo een was het.