‘Lekker buitje’, zong Herman van Veen ooit. Zo citeerde hij ‘de mensen’. Bij het begin van de zondvloed.
– Inmiddels is het al bijna een jaar geleden dat we voor het eerst van corona hoorde. Iets in China, iets dat vast wel in China zou blijven, net zoals SARS en andere enge dingen. Zoals onderdrukte Oeigoeren.
En kijk nu, vlak voor Kerstmis. Ik ben net terug uit de supermarkt. Eén van de medewerkers daar vertelde me dat zijn zwangere dochter ‘het heeft’. Maar het is haar eigen schuld, vindt hij. Ze is niet voorzichtig genoeg. Zelf is hij blij dat zijn supermarktbazen hem nu een kapje laten dragen, bij nader inzien. Maar hij voorspelt dat het met de feestdagen uit de hand gaat lopen, wanneer velen zullen gaan werken aan een derde golf door zich weer niet aan de regels te houden.
– Of ze houden zich wel aan de regels, maar dan niet zoals ze zijn bedoeld. Zo hoorde ik van iemand die zich strikt houdt aan het voorschrift van ‘drie mensen op bezoek’, maar die doet dat dan elke dag, met verschillende mensen.
Daarnaast zijn er de openlijk rebellerenden, die zo nog duidelijker medeplichtig zijn aan doorgedraaide zorgmedewerkers en onnodig stervenden.
Het lijkt wel alsof, na de Partij Voor Verongelijkten en het Forum Voor Demagogie, de tijd rijp is voor een OP, een Onwilligen Partij. Omdat ze er ‘gewoon geen zin in hebben’, wie weet omdat ze sinds hun geboorte altijd hun zin hebben gekregen.
– In de bijbel stond het al: de farao kwam pas in actie nadat zijn eigen zoon het leven liet. Onwilligen die zich niet aan de coronaregels houden ontmoeten hun slachtoffers doorgaans niet.
Zelf ontmoette ik lang geleden jonge gevangenen. Velen vonden het niet kunnen een oud vrouwtje te beroven, iemand die je concreet voor je ziet en bij wie je de gevolgen van je handelen deels direct kan ervaren. Maar de geldvoorraad van het postagentschap voelde oké, want ‘dat was van niemand’. Abstract.
– Vaccineren is niet verplicht. Ook zelf sta ik niet te springen. Maar in feite weiger je dan je medewerking aan het oplossen van de crisis. In ieder geval zou het redelijk zijn om mij zonder vaccinatiebewijs (of recent negatief testresultaat) de toegang tot publieke plaatsen te ontzeggen.
– In hoeverre sta je er als verplegende bij stil of het de verpleegde zijn eigen schuld kan zijn dat hij verpleegd moet worden? En in hoeverre verdampt je motivatie om te verplegen als je ziet dat, terwijl jij je best doet, de mensen niet hun best doen om te voorkomen dat jij moet doen wat je doet?
– Ik ken iemand die, bij het wandelen over de openbare weg, zijn jongere medewandelaar aan de bermkant liet lopen onder het motto
‘Het oudste moet het eerst op’.
Goed principe, lijkt me. In principe. Daarom zou ik geneigd zijn bij de vaccinatievolgorde uit te gaan van de oudsten het laatst, in plaats van andersom. Eerst degenen die van het meest vitale belang zijn, de zorgmedewerkers voorop. Gevolgd door politie, brandweer, enzovoort. Leraren.
Maar wellicht hebben de beleidsbepalers bij het prioriteit geven aan de ouderen en zwakkeren niet zozeer hun welzijn voor ogen, maar de gedachte dat die groepen de zorg het meeste werk bezorgen zodra ze ‘het krijgen’.
Kerst-Intermezzo
Toen mijn eigen moeder met Alzheimer in een tehuis zat, trof ik daar in december deze waarschuwing aan:
Waarop ik voor de arme inwoners juist dit gedroomde kerstmenu bedacht:
Vooraf
Kerststerrensoep
*
Hoofdgerecht
Weihnachtssternen-puree met Poinsettia-saus
*
Dessert
Kerststerrencompote
– Ik kan niet anders zeggen: ik kijk iedere keer met bewondering naar de persconferenties van het duo Rutte & De Jonghe. Ze zullen de teksten die ze daar uitspreken vast niet helemaal zelf hebben bedacht, of zelfs helemaal niet, maar die teksten zijn steevast prima. En, al krijgt het iets repetitiefs, ze brengen het met verve.
Ben ik het dan ook met alles eens en is alles wel even consequent? Nee. Ik ben ook geen aanhanger van de partijen van beide heren, maar ik moet toegeven dat ze het heel knap doen.
– Ik zag de jonge Rutte nog komen, amper droog achter de oren. En nu? Een steengoede vakman.
TERZIJDE
Je begint te vermoeden dat wij ook nog zullen doorpolderen als onze polders meters onder water staan.
Ik blijf denken dat de Zweden het het beste doen.
Ooit hadden we één tv-kanaal. Ideaal om de mensen iets te laten weten.
Misschien moeten we bij zaken van cruciaal nationaal belang smartphonegebruik pas mogelijk maken na kennisneming van een nationale boodschap die anders gemist wordt.
Onder de kleine zeventien miljoen virologen die ons land inmiddels rijk is, worden er enkele prominenten met de dood bedreigd.
Eén ervan schreef ik daarop deze medicatie voor. Bij wijze van balsem.
Ook werkzaam bij derden.
In werkelijkheid is zelfs de consumptie van een compleet kerststerrendiner voor de meesten geen enkel probleem.
Dat ze giftig zouden zijn is een oud voorbeeld van fake news.
Waaraan je kan zien hoe lang zoiets in de hoofden blijft hangen.
Er was eens… De Corona Varia begonnen zo.
*
Deze blogpost kwam gereed vlak voor de aankondiging van de nieuwe lockdown.
*
Reactie van de toenmalige webmaster van deze site, Noor Roelofs.