‘In je kracht staan’.
In Vlaanderen, echter, staat op 1:
‘Ik heb zoiets van…’
De aversie tegen ‘genderneutraal’ schijnt vooral te zijn ingegeven door de combinatie van twee talen in één woord. Ach, dat lijkt me nog het minste probleem. Ten opzichte van ‘geslachtelijkneutraal’ bespaart het wel twee lettergrepen. Nee, ik ben vooral tegen genderneutraliteit als principe. Het verarmt de taal, zoals op deze site al eerder is betoogd. Het wegwerken van de vrouwelijke taalvorm is bovendien vrouwonvriendelijk. Ik heb zoiets van: als je als vrouw een beetje in je kracht staat KOM IN OPSTAND!
Hoewel, de mode om de vrouwelijke woordvormen te vermijden kan je soms wel betrappen op je vooroordelen. Zo zag ik gisteren een artikel over een ‘Jassendief’. Daarbij ging ik er als vanzelf van uit dat het moest gaan om een man. Maar nee, het bleek een (verbluffend onverdacht uitziend) vrouwspersoon.
Gerechtigheid! Ook vrouwen hebben het recht verdacht te mogen worden. Net zoals ze van mij de mannen-WC mogen gebruiken. De Schepping is al onrechtvaardig genoeg geweest door de vrouw ‘logistiek’ te benadelen, iets dat om het erger te maken door mannelijke WC-architecten doorgaans wordt vergeten. Gevolg: bij de ‘Dames’ ellenlange rijen, bij de ‘Heren’… niets.
Vorige week wilde ik net bij die laatste binnenstappen, toen er een keurige dame uit kwam piepen. Kennelijk dacht zij dit niet te kunnen doen zonder tegenover mij als ‘rechthebbende’ verantwoording af te leggen, en sprak: ‘Ík heb er geen moeite mee’.
‘Ik ook niet’, zei ik geruststellend.
Toch zijn genderneutrale WC’s niet de oplossing. Veel vrouwen zijn namelijk kieskeurig en hebben er wél moeite mee bij de mannen naar binnen te gaan. En als de WC’s genderneutraal zijn weet je niet meer waar die viespeuken zitten.
H
+
LHBT
&
D in geval van nood
Afgelopen weekend was ik in het Rembrandthuis. Daar begaf ik me spoorslags naar de WC’s om… een foto te maken. Vele jaren geleden was ik er met een Chinese kunstenaar. Hij wees mij op de extreem niet-genderneutrale aanduidingen voor de Heren- en Dames WC’s aldaar. Wat hadden ze ervoor gebruikt? Reproducties van Rembrandt-etsen van een piesende man en een piesende vrouw. De Chinees vond dat geniaal. Ik ook.
Maar Anno 2017 zijn ze foetsie. Je ziet ze alleen nog in de museumwinkel, als briefkaart.
Op de WC’s figureren nu gestileerde figuurtjes. Net niet neutraal.
Heel correct. En heel armoedig.
TERZIJDE
De állertenenkrommendste kreet blijft toch wel:
‘Losgezongen van…’