Maar het heeft toch ook wel wat onrustigs. Zolang je je onbespied waant, zoals thuis, hoef je je geen zorgen te maken over hoe je eruit ziet. Maar als wij er rekening mee moeten houden dat ‘zij’ ons zien, dan verandert opeens alles.
Want hoe zien wij er eigenlijk uit? Nogal vreemd, eerlijk gezegd. We hebben een vooruitstekende punt aan ons hoofd zitten met twee gaten erin en ook nog twee flappen aan weerskanten. Ook met gaten. Om over het esthetisch dieptepunt dat bij de helft van ons tussen de benen bungelt maar niet te spreken.
Oké, je kan zeggen: ‘Dat kunnen we niet helpen, zo zijn we geboren’, maar dat verandert weinig aan de indruk die we op de buitenaardsen zullen maken. In elk geval wordt het niet veel beter met wat we er zelf bij hebben bedacht. Zo hebben we platte voeten waar je goed op kan lopen. En wat hebben we daar op gevonden?
We doen stroppen om ons nek die omlaag wijzen. Of omhoog, waarna het allemaal niet meer hoeft.
Soms vervangen we een strop door iets anders, in de vorm van een vlinder. Wel grappig, niet handig. Vooral niet als het daar dringen wordt…
Maar ja, wie weet, als ze ooit hier komen dan zeggen die buitenaardsen misschien wel tegen ons:
‘Wij zijn heel anders!
Onze vlinderdassen zijn paars‘.
